गजल १४४ अर्थहिन यो संसार, तिमि बिना ; चल्दै-चल्दैन घरबार, तिमी बिना । (१) प्रेरणाकि श्रोत कदम् कदम् कि साथी; अध्यारो घरको संघार, तिमी बिना । (२) गतिहिन बन्छ मेरो, जिन्दगीको यात्रा; काट्नै गाह्रो यि दिन र बार, तिमी बिना । (३) उदाउँछ र अस्ताउँछ, घाँम तिमिसंगै ; खल्दै खुल्दैन यो मुहार, तिमी बिना । (४) नशामा बाच्दै छु म, तिम्रो सामिप्यको ; कसले सुन्छ मेरो गुहार, तिमी बिना । (५) निरन्तर घुमी रहन्छ, समयको चर्खा ; आउँदैन जिवनमा बहार, तिमी बिना । रचना : यज्ञ प्रसाद गिरि आनन्दबस्ती, ललितपुर