गजल१२३ संगै बाँचौ भनि पैले ,बिन्ति गर्दै आँसु झार्यौय; बिच बाटोमै, साथ छोडी, साथीलाई ज्युदै मार्यौ । (१) देखाउदै भविष्यका , सपनाहरु मिठा-मिठा; गन्तब्यमा नपुगेरै, काँडे तारले बाटो बार्यौौ। (२) कहाँ गए तिम्ले गर्ने, आदर्शका कुराहरु; मैले सोद्धा,सुन्यौ मात्र, नबोलेर त्यसै टार्यौर। (३) कुरा गर्ने मनै छैन, तिमीलाई म के भनुँ ; निर्लज्ज भै हाँस्दै पीर,ब्यथा जति यता पार्यौय। (४) ब्यर्थै भयो दुध मैले, सर्पलाई पिलाएछु । घाउ खोज्दै, दाँतभित्र लुकाएको बिष झार्यौए। (५) दोष आफ्नो लुकाएर, ठाडो शिर देखाउन ; दुष्टताको खेल खेल्दै,मलाई पो खार्नु खार्यौ्। यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर