गजल ८४ आफ्नो सिमा आफै तोक्न, गाह्रो हुदो रै’छ ; कुनै मान्छे आफै भन्दा , प्यारो हुदो रै’छ। (१) सम्बादै हो तर पनि, किन यति मिठो ? कुरा बिट मार्न पनि, साह्रो हुदो रै छ । (२) कसैको त हाँसो पनि, जादु गरे जस्तो ; थाम्न पनि आफैलाई, गाह्रो हुदो रै’छ । (३) उस्को त्याग बनेको छ, सुन्को सिक्का सरी; आफ्नो देन उस्को लागी ऊधारो हुदो रै’छ। (४) उस्को मन आकाशको भब्य जुन सरी; मेरो भने टिल्पिलाउने तारो हुदो रै’छ । (५) छहराझै उस्को माया बगी राख्नै सधै ; आफ्नो भने सानो-तिनो धारो हुदो रै’छ । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर