गजल कसै-कसैको त ब्यवहार, देख्दै रिस उठ्छ ; कसै-कसैको त अनुहार, देख्दै रिस उठ्छ । (१) कुन देवताको लागी भै रहेछ, यो तामझाम; धर्मको नाममा ब्यापार, देख्दै रिस उठ्छ । (२) शालिनताको भाषण दिएर नथाक्नेहरुको ; आडम्बरपुर्ण श्रृंगार, देख्दै रिस उठ्छ ।... (३) माखो पनि मरेको छैन, जसको प्रयासले ; सधैको बनावटी हतार, देख्दै रिस उठ्छ। (४) लुट्नसम्म लुटेर, आफ्नै देशवासिहरुलाई; बनेका भवन र कार, देख्दै रिस उठ्छ । (५) नाटकिय ब्यवहार, खल्तिमा छुरा लिनेहरुको; निर्लज्ज ओठे लोकाचार, देख्दै रिस उठ्छ । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर साउन २१ गते, २०७० साल