Pages

Tuesday, January 27, 2015

गजल मुटुबाट मायाको , निशान गएन; तिम्रो चाहनाको, ठेगान भएन । (१) जसको लागी, धड्की रहन्छ मुटु; उसकै उपस्थितिको, ज्ञान भएन । (२) बिगतको हिसाब नै के भो र ? वर्तमानको नै, पहिचान भएन । (३) बित्यो जीवन, उकाली ओरालीमै ; जीवनपथ् समथर, मैदान भएन ; (४) द्रब्य लिप्सामा, डुबेको दुनियामा ; पवित्रतम प्रेमको, सम्मान भएन । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर माघ १४ गते, २०७१ साल

Thursday, January 22, 2015

गजल चिउँडो बिनाको बिचित्र, दारी छ नेपालको ; रिमोट राजनितिको, सिमापारी छ नेपालको। (१) माँग नभएर मुल्यहिन , बन्ने गरेंझै बस्तुहरु ; महग्ङो बेईमानी, सस्तो इमान्दारी छ नेपालको ; (२) अनौठो नाटक हुने गरेको छ, सदा सर्वदा; नेता नै ब्यापारी र भष्ट्राचारी छ नेपालको । (३) लक्ष , योजना, कार्यक्रम र कार्यान्वयन ; जे जति छ, सबै हावादारी छ नेपालको । (४) यो, उ त्यो जो सुकै देखिए पनि सतहमा ; शक्तिशाली नाता,कृपा र सारी छ नेपालको । (५) दल,वाद र सिद्धान्त, मात्र नाम हुन पसलका; टाउके सबैको सधै, अत्याचारी छ नेपालको । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर माघ ८ गते, २०७१ साल

Wednesday, January 21, 2015

गजल तिंमी बिना कस्तो होला, यो दुनिया मेरो लागी; च्यातिएको रित्तो झोला, यो दुनिया मेरो लागी । (१) शुन्य-शुन्य वातावरण, शुन्य हुने प्रकृति नै ; पानीबिना मृत खोला, यो दुनिया मेरो लागी । (२) वियोगले बिक्षिप्त भै, मृत सतीदेबी बोकी, हिडेजस्तै भयो भोला, यो दुनिया मेरो लागी । (३) जिउनुमा न छ हर्ष, न मरणको त्रास कुनै , अर्थहिन भयो चोला, यो दुनिया मेरो लागी । (४) बिरानो भो गाँउ-घर, जिन्दगी नै बिरानो भो; अन्त्यहिन भयो गोला, यो जिन्दगी मेरोलागी। रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर माघ ८ गते, २०७१ साल
गजल तिमीलाई नेता मान्न, छोडे पनि हुने भयो; तिम्रो-हाम्रो नाता पनि, तोडे पनि हुने भयो । (१) सहमति जपी हिड्छौ, मार्ग लिन्छौ बिमतिको; उल्टो कुरा सोच्ने शिर, फोडे पनि हुने भयो । (२) मत संख्या मात्र ठान्यौ , हामीलाई सधैभरी, नेतागिरी ब्यापारमा , जोडे पनि हुने भयो । (३) सबै कुरा द्रव्यसंग, साट्न थालेपछी अब ; आदर्शको मुल बाटो, मोडे पनि हुने भयो । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर माघ ६ गते, २०७१ साल

Sunday, January 18, 2015

गजल मान्छे भई दैवलाई, साथी किन सम्झन्छौ; आफुलाई अरुभन्दा, माथी किन सम्झन्छौ । (१) लाखौ भक्तहरु सामु, सधै बोल्ने गरेका छौ ; कुनै खास भक्तलाई, राती किन सम्झन्छौ । (२) कुनै बेला लुकाउथ्यौ, आफ्नो पहिचान त्यही; कुरै पिच्छै आजभोली, जाती किन सम्झन्छौ । (३) हामीसंग छाट्ने गर्थ्यौ , आदर्शका कुरा सधै ; लाभ बाड्न भाई,छोरा, नाती किन सम्झन्छौ । (४) हिजोसम्म वर्ग शत्रु , भन्ने गर्थ्यौ तिनैलाई ; आँखा चिम्ली आजभोली, जाती किन सम्झन्छौ । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर माघ ४ गते, २०७१ साल