गजल १६३ अब यो दुनियामा कसैको’नि, आश लाग्दैन; साच्चै हो अब त दैवको’नि, बिश्वाश लाग्दैन। (१) सबै ब्यवहारहरु स्वार्थले प्रेरित, हुने भएपछी;; अब कसैको बिश्वासघात’नि, खास लाग्दैन । (२) झोकि सकेको छु मुटु मेरो, मायाको भट्टीमा ; जिन्दगीको कुनै पल पनि, मधुमास लाग्दैन । (३) चोरलाई चौतारी बनाउने, हाम्रो यो समाजमा ; हुने गर्छ कि कतै न्यायको’नि, बास लाग्दैन । (४) दिनचर्यामै बितृष्णाको लहर सामिल भएपछी; तथाकथित तिम्रो साथ’नि, मिसमास लाग्दैन । (५) जिन्दगीभर तरबारको धारमा, हिडेको मान्छे ; कुटिलतापुर्ण चालको'नि,खासै त्रास लाग्दैन। रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर साउन २८ गते, २०७० साल