Monday, October 5, 2015
गजल
जहिले पनि बिभेदको, पोको खोल्ने मित्र ;
बगलीमा छुरा राखी, मिठो बोल्ने मित्र ;
(१)
रोटी-बेटी या संस्कृति, जे भनेता पनि ;
सयौ पटक चिनेका छौ, बिष घोल्ने मित्र।
(२)
नदी नाला निल्न खोज्ने गिद्दे दृष्टी तिम्रो;
अभिमानी, पुर्वाग्रही, सधै पोल्ने मित्र ।
(३)
बोल्छौ झुठ लाजै छैन , जातै तिम्रो त्यस्तो;
अग्रेजझै ठिक्क हुन्थ्यो, तिम्लाई पेल्ने मित्र।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
असोज १७, २०७२ साल
Tuesday, September 29, 2015
गजल
छिमेकीको अति निकृष्ट अभिमान , नाकाबन्दी ;
माछाको दाउमा बकुलाको ध्यान, नाकाबन्दी ।
(१)
कथनी र करनीको हास्यास्पद, दृष्टान्त बन्यो ;
तथाकथित ऋषिमनको बिष बमन, नाकाबन्दी ।
(२)
हिजो पनि चिनेकै हो, किन बदलिन्थे रातारात ;
बिस्तारबादको अन्यायी अग्रगमन, नाकाबन्दी ।
(३)
बैईमानीलाई चलाखी मान्ने, समाजका उनीहरु;
भन्दैछन गरेका छैनौ जानाजान, नाकाबन्दी ।
(४)
सकिदैन आफ्नो बनाउन सर्पलाई, दुध पिलाएर;
बन्दै छ देशद्रोहीहरुको पहिचान , नाकाबन्दी ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
भदौ १३, २०७२ साल
Wednesday, September 23, 2015
गजल
ढोका छाडी झ्याँलबाट चिहाउने , कस्ता छिमेकी तिमी ?
अरुको सम्पदामा र्याल चुहाउने, कस्ता छिमेकी तिमी ?
(१)
कपडा त कपडा नै हो, कमर बेरे’नि, शिर ढाके’नि ;
फोहरीको लगौटीझै गन्हाउने , कस्ता छिमेकी तिमी ?
(२)
धर्म संस्कृति र छोरी-बेटीको सम्बन्धको’नि कुरा गर्ने;
अप्ठ्यारोमा पारी , धाँटी समाउने , कस्ता छिमेकी तिमी ?
(३)
छिमेकीहरुले बुझेका हुन्छन, आपसी कुरा एक-अर्काका;
जाना-जान आफैलाई नंग्याँउने, कस्ता छिमेकी तिमी ?
(४)
कहिले अंगालोमा बेर्न खोज्ने, आफ्नो स्वार्थ पुरा हुँदा ;
अन्यथा ब्वाँसोझै धम्काउने , कस्ता छिमेकी तिमी ?
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
भदौ ७, २०७२ साल
Monday, September 14, 2015
गजल
लसुनको भाउमा सुन, बिर्सी दिऊ हजुर !
गुनको बदला बैगुन , बिर्सी दिऊ हजुर !
(१)
मात्र सिढी बन्यौ हामी, नेताका लागी;
हामीले ख्वाएको नुन, बिर्सी दिउ हजुर !
(२)
हरियाली छाउनु पर्छ, आगामी दिनहरुमा।
गएको कमजोर मनसुन, बिर्सी दिउ हजुर !
(३)
लड्नु त उचित छ , न्याय पाउनुको लागी ;
स्वार्थको लागी बग्ने खुन, बिर्सी दिउ हजुर !
(४)
लडौ नैतिकताको युद्ध, हामी सबै मिलेर ;
हातमै नअटाउने जुन , बिर्सी दिउ हजुर !
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
महालक्षी नगर पालिका-१५
आनन्दबस्ती ललितपुर
भदौ २९ गते, २०७२ साल
Saturday, September 5, 2015
गजल
एकातिर देवता , पुजा र मन्दिर छ;
अर्कोतिर पहिल्यै तोकेको तक्दिर छ ।
(१)
एकातिर आशाबादी सोच र गन्तब्य ;
वर्तमान अनकन्टार तारे भिर छ ।
(२)
भनिन्छ बिजय त सत्त्यको नै हुन्छ ;
अर्कोतिर भष्ट्राचारीकै ठाडो शिर छ ।
(३)
सैकडौ नेता छन् , गणनामा यो देशमा ;
स्थिति भने देशको , सारै गम्भिर छ ।
(४)
भोली पलाउलान , लिलामणी र गोबिन्दहरु;
आज अशक्त जोर्नीहरु र, कुहिएको शिर छ ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
भदौ, २१, २०७२ साल
Friday, August 28, 2015
गजल
नसोध तिमी को ? चिनेर के गर्छौ ?
को नाङ्गो को भोको , जानेर के गर्छौ ।
(१)
खुनी भो राजनिति , अगुवा निकम्मा ;
सिध्दान्त स्वतन्त्र , मानेर के गर्छौ ।
(२)
कुनै काम हुन्न , नचढाई भेटी;
सुशासन-शुसासन, भनेर के गर्छौ ।
(३)
विश्वमा चिनिन्छौ, दरिद्री भनेर ;
बिटा नोटका ब्यर्थ, गनेर के गर्छौ ।
(४)
के सांसद, के मन्त्री, के मुख्यमन्त्री ;
हुने यै छ चाला , बनेर के गर्छौ ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती , महालक्ष्मी नगरपालिका - १५
ललितपुर
भदौ १२ गते , २०७२ साल
Thursday, August 27, 2015
गजल
सोझा -साझालाई झुक्याउनु झुक्याए, देशद्रोहीले ;
चिताको आगोमा आफ्नो रोटी, सेकाए, देशद्रोहीले ।
(१)
लाल पुर्जा हात्मा, जमिन भारत्मा हुदाँ कहाँ थिए यी;
छापरोले झै राता-रात रंग फेरी आए , देशद्रोहीले ।
(२)
भयावह बन्दै छ , यो देशमा रगतको राजनिति हजुर;
आपसी मारकाट गराएर के पाए , देशद्रोहीले ।
(३)
साख्कै कसरी हुन सक्छन गरीबका , यी शोषकहरु;
क्षेत्रियता र जातियताको बिष फैलाए, देशद्रोहीले ।
(४)
नरसंहारलाई पुरुसार्थ मान्ने ,राक्षसी प्रवृति अगाल्दै;
फेरी टाउको उठाउने अवसर पाए , देशद्रोहीले ।
(५)
चिन्नुस, राम्ररी चिन्नुस, को हुन घातक यो देशका ;
रक्तपिपाषु सक्कली स्वभाव देखाए, देशद्रोहीले ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबसती ,ललितपुर
भदौ ११ गते, २०१७२ साल
Saturday, August 22, 2015
गजल
कसैलाई खुसी लाग्यो ,पोख्नु परे फेसबुक ;
आँखाबाट आँसु झरे, रोक्नु परे फेसबुक ;
(१)
जिउनु नै संधर्ष हो, चली राख्ने निरन्तर;
जिन्दगीमा दह्रो पाईला, टेक्नु परे फेसबुक ।
(२)
कसैलाई सता’को छ, प्रियसीको चाहनाले ;
सबैलाई मनको कुरा, लेख्नु परे फेसबुक ।
(३)
गुनासो छ कसैलाई, आफ्नै जिवनसंग पनि;
सबै बिर्सी भट्टी पसी, धोक्नु परे फेसबुक ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
गजल
राम्रो सोच लेउ भन्छु, के भन्नु र तिमीलाई ;
बस सत्य छेउ भन्छु, के भन्नु र तिमीलाई ।
(१)
पैसा मात्रै लिने हैन, एउटै लक्ष्य जिन्दगीमा ;
पैसा मात्र पुजी हिड्छौ, के भन्नु र तिमीलाई ।
(२)
सानो-ठुलो ऊँच-निच, बिभेदमा अल्झि दिन्छौ ;
फराकिलो पार्नु सोच, के भन्नु र तिमीलाई ।
(३)
यो तेरो र मेरो धर्म, भन्दै किन लड्नु पर् यो ;
के धर्मले जुझाँउछ ? के भन्नु र तिमीलाई ।
(४)
बाँडेका छन हामीलाई, अनेकौ गुट र बादमा ;
फोहरी छ राजनिती, के भन्नु र तिमीलाई ।
(५)
नबुझेरै नाची हिड्छौ, पराईका ईशारामा ;
अवश्य नै ठगिने छौ, के भन्नु र तिमीलाई ।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
गजल
काममा पनि टेन्सन, नाममा पनि टेन्सन ;
उता यिसूमा टेन्सन ,यता राममा टेन्सन ।
(१)
बिरामी धनले कोही,कोही त धनकै पछी ;
यता अघायर टेन्सन, उता नपाएर टेन्सन ।
(२)
कतै नारा घन्काउने, कोही आसिन महलमा;
यता नपायर टेन्सन , उता कमाएर टेन्सन ;
(३)
कोही बस्ने डाईटिग्ङमा, कोही भोकै सडकमा;
यता नखाएर टेन्सन, उता मोटाएर टेन्सन ।
(४)
चाल हाम्रो छिमेकीको आफ्नै दुनो सोझ्याउने;
कोही उदाएर टेन्सन, कोही बिलाएर टेन्सन ।
(५)
छान्यौ नेता हामीले नै धोकेवाज,स्वार्थिहरु;
यता उठाउदै टेन्सन, उता ढलाउदै टेन्सन ।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
गजल
मेरै रंगमा रंगियी, घुल्ने मान्छे;
तिमी मात्र मेरो, मन मिल्ने मान्छे।
(१)
छ जादु अधरमा, र बोली मधुरो;
सफा ह्रदयकी, सधै खुल्ने मान्छे ।
(२)
बिना रिस-राग, सरलता अँगाली ;
सधै न्यायको पक्षमा,बोल्ने मान्छे ।
(३)
नसोध मलाई , कहाँ तिम्रो ठाँउ ;
सदैव मुटुभित्र, तिमी रम्ने मान्छे।
(४)
मष्तिस्क-मन् , यी आँखाहरुमा;
रमाई-रमाई , सधै डुल्ने मान्छे ।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
बैशाख ३ गते बिहीबार, २०७२ साल
Friday, August 21, 2015
सिग्ङै पाईन्ट काटी-काटी, आधा किन पार्नु पर्यो;
सद्दे आँखा छोप्नलाई, बाल किन झार्नु पर्यो ।
(१)
चुरोट रक्सी खाँदा-खाँदा, शरिर भा’छ सारग्ङीझै; ;
मर्काउदै शरिर ब्यर्थै ,ठुन्का, किन पार्नु पर्यो ।
(२)
यसो हेर्दा भिकारी झै, त्यसै पनि गाली रा’छौ ;
राम्रै लुगा जथाभवी, प्वाल किन पार्नु पर्यो ।
(३)
तारे भिर् झै नाक भा’छ, गडें आँखा तलाऊ झै ;
हेर्दै लाग्छौ बुँख्याचाझै , नक्कल किन कोर्नु पर्यो ।
(४)
चारैदिशा तेर्सिएका , एन्टिना झै लट्टाहरु ;
आफै टिभी बनी हिड्छौ टिभी किन हेर्नु पर्यो ।
(५)
खस्दा-खस्दा ठाँऊ तिम्रो, रसातलमा पुगी सक्यो ?
निकै तल झरी सक्यौं , अझै कति झर्नु पर्यो ।
यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
गजल
कोही पिडित, चर्को घामले,
कोही पिडित चक्का जामले ।
(१)
मस्त सबै छन् आप्नै धुनमा ;
सबै ब्यस्त, आफ्नै कामले ।
(२)
पश्चातापमा छन कोही ;
हिजो गरेको, आफ्नै कामले ।
(३)
सबै मुला एकै ड्याङका;
चिनिउन चाहे, कुनै नामले ।
(४)
राखेर पासो कदम- कदममा;
बुन्दै छ जाल्, कुन हरामले ।
(५)
मच्चाए लुट-पाट् रावणहरुले ;
खेप्दै छन सास्ती, सोझा रामले ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आन्नदबस्ती, ललितपुर
Sunday, August 16, 2015
गजल
बड्दै छ मल बिऊको भाउ, खै कता छ गणतन्त्र ?
मेरो गाँउ तेरो नाँउ , खै कता छ गणतन्त्र ?
(१)
यो पार्टी र त्यो पार्टीको, जति कुरा गरे पनि ;
सबै चोर एकै ठाँउ , खै कता छ गणतन्त्र ?
(२)
पिडित भए सिधा-साधा , भुकम्प र पहिरोले ;
नेताको कुम्ल्याउने दाउ, खै कता छ गणतन्त्र ?
(३)
कति सारो मौलाएको, भागबन्डा संस्कृति यो ;
गरीबलाई छैन ठाँउ , खै कता छ गणतन्त्र ?
(४)
फोर्नु पर्छ खप्पर अब, एक-एक छानि-छानी ;
यिन्लाई धुलो चटाँउ, अनि आउछ गणतन्त्र ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती , महालक्ष्मी नगरपालिका - १५
ललितपुर
साउन ३१ गते , २०७२ साल
गजल
छाती तानी हिड्ने चोर, के भा’को हाम्रो समाज ;
उल्टै तिनको ठुलो स्वर, के भा’को हाम्रो समाज ;
(१)
ब्यापारी र शिक्षक अनि बुध्दिजिवी भन्नेहरु;
उस्कै अघि लम्पसार, के भा;को हाम्रो समाज ।
(२)
सोझालाई दोषी देख्ने , न्यायका ठेकेदारहरु ;
न्यायको यो कस्तो धार, के भा’को हाम्रो समाज ।
(३)
खोला-नाला सिमाना’नि, बेची दिने हाकाहाकी ;
संरक्षक बन्छ लाचार , के भा’को हाम्रो समाज।
(४)
खुरापाती मात्र यहाँ , मौलाएका चारैतिर ।
अनैतिकताकै ब्यापार, के भा’को हाम्रो समाज।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबसती , ईमाडोल -९
ललितपुर, साउन ३१ गते, २०७२ साल
Saturday, August 15, 2015
गजल
के-कस्तो छ गारो-सारो, प्रष्ट हुनु पर्यो ;
छ कि छेन देश प्यारो , प्रष्ट हुनु पर्यो।
(१)
यो निहुँ र त्यो निहुँमा , राष्ट्रघात किन ;
कस्ले हाम्रो साख झार्यो, प्रष्ट हुनु पर्यो।
(२)
नेताले कि जनताले, कसले दियो धोका;
कसले बिचल्लीमा पार्यो, प्रष्ट हुनु पर्यो।
(३)
आन्दोलन किन भयो , केको लागी बन्द;
कतातिर कसको तारो , प्रष्ट हुनु पर्यो ।
(४)
मिचिएर साँध-सिमा, मर्कामा छन् जनता ;
त्यो सिमाना कसले सार्यो, प्रष्ट हुनु पर्यो।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
साउन ३० गते, २०७२ साल
गजल
तिम्रै लागी मर्छु बाँच्छु, भन्ने’नि बेपत्ता भए ;
आफ्नो भने पर्खाईमा, दारी-जुग्ङा सेता भए ।
(१)
सयौ पटक ऐना हेर्दै , आफ्नै रुप निहालेर ;
आफुभित्रै दंग पर्दै, मस्किने दिन कता गए ।
(२)
जिन्दगीका हरेक क्षण, उन्मादले परिपुर्ण ;
अत्तो-पत्तो केही छैन , यता गए उता गए ।
(३)
दुष्ट निति, भ्रष्टनिति , यो देशको राजनिति ;
रातारात पखालियी , काला जति सेता भए ।
(४)
राष्ट्रघात गर्नेहरु , हर्ता-कर्ता बनेका छन ;
चोर, गुण्डा, ब्यविचारी, यो देशका नेता भए।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबसती , ईमाडोल -९
ललितपुर
साउन ३० गते, २०७२ साल
Friday, August 7, 2015
गजल
सृष्टि कस्तो हुन्थ्यो पानी, नभएको भए;
तिम्रो माया गर्ने बानी, नभएको भए ।
(१)
हाम्रो नाता अजम्बरी, कहाँ हुने थियो;
पहिलो भेट्मै पानी-पानी, नभएको भए।
(२)
दुर्घटनाग्रस्त हुन्थ्यो, सफर जिन्दगीको;
तिमिसंग चिनाजानी , नभएको भए ।
(३)
हामीहरु यति नजिक, हुदैन्थ्यो होला;
तिमी पनि स्वाभिमानी, नभएको भए ।
(४)
तिमीसंग भेट मेरो , हुदैन्थ्यो शायद ;
म साँच्चीकै भाग्यमानी, नभएको भए ।
(५)
तिम्रो बास ह्रदयमा, नहुन’नि सक्थ्यो;
मैले खोजे जस्तो ज्ञानी, नभएको भए ।
यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
असार १६ गते, २०७२ साल
Thursday, July 2, 2015
गजल
लाज लाग्दो दृष्य भयो, मन्त्री छाडा भएपछी;
बोक्रैसित खान्छन केरा, नपाउनेले पाएपछी ;
(१)
त्यति मात्र कहाँ हो र? ठुला बिज्ञ उनै थिए ;
ब्रिडर पनि उनै बन्थे, मन्त्री बनी आएपछी ।
(२)
मपाईले परिपुर्ण, घमणडले चुर थिए ;
दुई-चार जना भाटहरु, उन्कोपछि लाएपछी ।
(३)
नियति त यस्तै हुन्छ, उम्लिने त पोखिन्छ नै ;
उठि हाल्छ दुष्टताको, टाउको ठाँउ दिएपछी ।
(४)
जोगिएर बस्नु होला, सोची सम्झी बोल्नु होला;
बुध्दी पलाउँछ होला , ठक्कर यस्तो खाएपछी ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आषाड १७, २०७२
आनन्दबस्ती, ललितपुर
गजल
बुझियो, कस्ले लगाउँछ, मालाहरु नेपालमा ;
को को रहेछन मनका, कालाहरु नेपालमा ।
(१)
देशमा योग्यहरुको अनिकाल, भएझै गर्दै;
टाँसिए मखमल्मा भाग्ङ्राका, टालाहरु नेपालमा ।
(२)
कस्ता-कस्ता खबरहरु, सुन्न परेको छ आजभोली ;
नाग्ङिगै छन स्वघोषित, ठुला-ठालाहरु नेपालमा ।
(३)
किसान दिदी बहिनी दाजु –भाईहरु सचेत हुनुस;
क-कस्ले बोकेका छन, छुरा र भालाहरु नेपालमा ।
(४)
वास्ता नगर्दा मिल्किए कि टोल-छिकेकका मणिहरु;
दुर्गन्धित राजनितिले, देशका उज्यालाहरु नेपालमा ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबसती , ईमाडोल -९
ललितपुर
Tuesday, June 23, 2015
गजल
यसपालीको भुँईचालो, बज्रपात भयो ;
सिधासाधा नेपालीको, मनै आहत भयो।
(१)
भत्केका छन् सारा बस्ती, बाटा-धाटाहरु ;
बिपत्तीको तुँवालोले, दिनमै रात भयो ।
(२)
गणतन्त्र, संविधान, नारा चल्दै थिए ;
एकाएक राजनितिको, नारा राहत भयो ;
(३)
पिडितको भाग खोस्न,गिध्द बन्यौ तिमी;
तिम्रोलागी आँसु पनि, मासु भात भयो।
(४)
आफुलाई नेता भन्छौ, कुन मुखले तिमी ;
दुष्टताको अर्को नाम, तिम्रो जात भयो ।
(५)
किन ब्यर्थै बजाउँछौ, थोत्रा गाला तिमी ;
न्यायिक अंग मरे सके, सन्निपात भयो।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
असार ९ गते, २०७२ साल
Wednesday, April 15, 2015
गजल
तिमी छौ र यो शहर सुन्दर लाग्छ ;
तिमी छौ र त यो घर मन्दिर लाग्छ ।
(१)
लाग्दैन केही’नि ठुलो यो दुनियामा ;
तिम्रो प्रेमनै, श्रेष्ठताको शिर लाग्छ ।
(२)
मन छ उदार र ऊच्च सोचको धनि ;
सुन्दर र स्वस्थय, तिम्रो शरिर लाग्छ ।
(३)
के के लाग्छ, सक्दैन बुझ्न, किमार्थ म;
माया भने तिम्रो कसम, गम्भिर लाग्छ।
(४)
साथ तिम्रो नपाउँदा, जिन्दगीको सफरमा;
मैदान-बाटो’नि, अनकन्टार भिर लाग्छ ।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
बैशाख ३ गते बिहीबार, २०७२ साल
गजल
कोहि बेलायत, कतार , दुबई, कलकतामा ;
कोही ब्यस्त माटो खोस्रदै, रानिमत्तामा ।
(१)
राष्ट्र सेवक भनिने गरेको छ उसैलाई ;
जसको अर्जुन दृष्टी छ, तलब भत्तामा ।
(२)
समाजसेवी बनेर कोही नाटक गर्छन ।
जसको नजर सदैव रहन्छ, सत्तामा ।
(३)
दैव जानोस के लेखिएको छ पुस्तकभित्र ;
सारा आकर्षण देखिन्छ, बाहिरी गत्तामा ।
(४)
अनुहार र ब्यवहारले उ डकैत नै लाग्छ ;
तर संलग्नता छ राजनैतिक, जत्थामा ।
(५)
विवेकशुन्य परपाटी , मौलाउँदै गा’को देख्दा;
लाग्छ कलम पनि, कचकच् गर्छ बित्थामा।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
बैशाख २ गते बुधबार, २०७२ साल
गजल
रूखमा बसी, चरीले गायो, बिहान - बिहानै ;
ह्रदयभित्र , उमग्ङ छायो, बिहान – बिहानै ।
(१)
प्रतिक्षा तिम्रै, गरेर बस्ने , ब्यग्र यो मनले ;
सम्झना गर्यौ, राहत पायो, बिहान-बिहानै ।
(२)
ह्रदय खोली, बोलेको बोली ,गुन्जियो कानमा ;
आशाको सुर्य, पुन: उदायो , बिहान - बिहानै ।
(३)
कहानी हाम्रो, के बिधि राम्रो, स्वर्णिम समय;
अतित फेरी, ब्युझेर आयो, बिहान - बिहानै ।
(४)
सुर्यको न्यानो,स्पर्श पायी, हिमाल खुसी भै ;
प्रितको मिठो, सुवाश ल्यायो , बिहान –बिहानै ।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
चैत्र २२ गते आईतबार, २०७१ साल
Saturday, April 4, 2015
गजल
बनाई छाड्यौ भत्काएर, जिन्दगी बन, कसैको;
शिरमा चढी आज बोल्यो, यौवन कसै-कसैको ।
(१)
गर्यौ घात जानी-जानी, बनेर अन्जानझै;
हुन्छ-हुन्छ छिट्टै, बहिर्गमन कसै -कसैको ।
(२)
कुल्च्यौ फूल निर्दयीभै, कसुर कस्को भनुँ ;
उजाडिने भयो सुन्दर, जिवन कसै-कसैको ।
(३)
पराकाष्टा देखिदै छ,निर्लज्जता पनि कति ;
सुन्नु पर्यो आज उल्टो, गर्जन कसै-कसैको।
(४)
कदम आज बढे तिम्रा, सुनका ढोकाहरु तिर;
भविष्यमा फुट्न सक्छ, रोदन कसै-कसैको।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
चैत्र २१ गतेबिहीबार, २०७१ साल
गजल
बाल छैन, काम राम्रो या नराम्रो झुर गर्नुस ;
पावरवाला छ भने गधालाई’नि ,हजुर गर्नुस ।
(१)
रिझाउँदै वारीका या, पारीतिरका लिडरहरु ;
छिराउन मन्त्रीमण्डलभित्र , मजबुर गर्नुस ।
(२)
किन चाहियो भोट, पेशामा असुलीको भैया;
बस समाबेसीमा,थोर-बहुत हेरफेर गर्नुस ।
(३)
जन-सेवाको ठेक्का त ,डाक्टरले पो लिन्छन ;
तर मार्नुस, झिग्ङा भेटे,औलाले दुर गर्नुस।
(४)
काफिया र माफिया बिनाको, गजल र पार्टी;
खोज्ने ब्यक्ति पागल हुन्छ, तु.उपचार गर्नुस ।
रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
चैत्र २१ गते शनिबार, २०७१ साल
Wednesday, April 1, 2015
गजल
बुझ्नै कठिन रहेछ त्यो मन, गजबैको ;
अत्यन्त आकर्षक वदन, कसै-कसैको ।
(१)
स्वप्निल आँखा, गहिरा र घातक नजर ;
किन दैवले गर्यो चयन, कसै-कसैको ।
(२)
मृदु- मुस्कानको लहर,सौम्य मुहारमा;
अद्भुत ब्यक्तित्व गठन, कसै-कसैको ।
(३)
थाम्नै कठिन , उघारिने मनका ढोका;
हुरी सरी भो आगमन, कसै-कसैको ।
(४)
भो राजिनामा पुरै , जिन्दगी उसैलाई;
स्विकार भो मिठो दमन, कसै-कसैको ।
(५)
गरेर घात् बुझेर’नि, बुझ पचाउँदै ;
हुन खोज्दै छ बहिर्गमन ,कसै -कसैको ।
(६)
कसुर तिम्रै हो, कुल्च्यौ फूल, हेर्दै - नहेरी ;
उजाड भो जिवनको उपवन् , कसै-कसैको ।
यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
चैत्र १९ बिहीबार, २०७१ साल
गजल
विशाल महल र, उस्तै गेट छ हजुर्को ;
अपराधिहरु संग जो, सेट छ हजुर्को ।
(१)
भाषण त राष्ट्रियताका मिठा छन तर;
पारीपट्टि तिरनै मन-पेट छ हजुर्को ।
(२)
स्याल र गिद्ध मिश्रित स्वभावको हजुर;
गणेशजीमार्का विशाल, पेट छ हजुर्को ।
(३)
भेट्नु नपरोस भन्ने त, लाग्छ मलाई’नि;
सभा-सम्मेलनमा, जम्काभेट छ हजुर्को ।
(४)
बजेट सक्ने गति, भने द्रुत छ तर ;
विकाशको काम त, सधै लेट छ हजुर्को ।
(५)
बयान कति गरुँ, सामर्थ्य सानो छ मेरो ;
भष्ट्राचारको चिया र, आम्लेट छ हजुर्को।
यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
चैत्र १९ बिहीबार, २०७१ साल
Monday, March 30, 2015
गजल
यसरी जब राजनिति,गिर्छ र उदार हुन्छ ;
डन पनि सांसदको , उम्मेदवार हुन्छ ।
(१)
मन्त्रीको कुर्सीमा, पुग्छन भष्त्राचारीहरु;
सुख्खा पर्छ नैतिकताको, र हाहाकार हुन्छ ।
(२)
बनाईन्छ बिरालोलाई, सधै दुधको साक्षी ;
निर्दोष जनता,अराजकताको शिकार हुन्छ ।
(३)
भेडा-बाख्रा भनी ठान्ने ,जनतालाई नेताहरु;
स्वयं सांसदहरुको, लाखौमा ब्यापार हुन्छ ।
(४)
कस्तो, कुन मोडेलको, भो देशको राजनिति ;
डन र माफिया सामु, सरकारै लाचार हुन्छ।
(५)
हुँदा-हुँदा बेथितीले , सिमा नाध्यो यतिबिधि;
राष्त्राध्यक्ष उनै सामु, सधै लम्पसार हुन्छ ।
यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
चैत्र १७ मंगलबार, २०७१ साल
गजल
जिन्दगीका भारीहरु, कहाँ कता सारुँ हुन्छ ;
हुरी चल्छ ह्रदयमा, अनि क्यारुँ-क्यारुँ हुन्छ।
(१)
मन्त्रमुग्ध बनी हिड्छु, तानिएर उतैतिर ;
सिलबन्दहरु जे छन , आफैतिर सारुँ हुन्छ।
(२)
अभ्यस्तझै हातहरु , गर्छन खोजी बोतलादी ;
आफु भने पछी-पछी , अघि-अघि दारु हुन्छ ।
(३)
त्यो नशामा डुबी दिन्छन , अंग-अंगहरु जब;
दुनियाका सबै खुसी, मट्ठी भित्रै पारुँ हुन्छ।
(४)
यो जिन्दगी पो जिन्दगी, न पिर छ चिता कुनै ;
जिन्दगीको डेरा मेरो, तिम्रैतिरै सारुँ हुन्छ ।
(५)
बढ्दै जाँदा पेगहरु ,लाग्छ वायुयानमा छु ;
तिम्रैलागी जिन्दगीको,जुवा हारुँ-हारुँ लाग्छ।
(६)
म बिरामी जिन्दगीको,नभन्दिनु जड्याहा छ ;
नबुझ्दिंदा तिम्ले पनि,आँसु झारु- झारु हुन्छ ।
यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
चैत्र १३, २०७१ साल
गजल
कसैले त भाषणलाई, ब्यवसाय बनाँयो ;
अरुलाई सरापेर, आग्ङ आफनै कन्याँयो।
(१)
मुख्य मुद्दा कता पुग्यो, अत्तो पत्तो छैन ;
तर्कहिन हावादारी महल, ठुलै ठड्यायो।
(२)
जति कुरा गरे पनि, सबै कुरा देखावटी;
अभिमान कुर्लिएर , बहस गरम बनाँयो ।
(३)
हामीहरु कुरै-कुरा गर्छौ, नाक फुलाँउछौ ;
हेर्दा –हेर्दै छिमेकीले , देश कहाँ पुर्याँयो ।
(४)
ईतिहास लेखिने छ, लेखा-जोखा हुनेनै छ ;
कसले कहाँ राष्ट्रियता, कतिसम्म चुल्यायो।
(५)
दोषारोपण आपसमा , जहिले’नि हुने गर्छ ?
सबै दोषी भएकाले , स्थिति यस्तो उदायो।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
ट्रेड सेन्टर, थापथली, काठमाण्डौ
चैत्र १६ गते, २०७१ साल
Sunday, March 29, 2015
मान्छे बनी जन्मेपछी, काम केही गर्नै पर्छ ;
बाँचे जस्तो बाँच्नु पर्छ, एकै चोटी मर्नै पर्छ ।
(१)
खानालाई बाँचेका त , सुगुरहरु छदै छन नि ;
माँगी-लुटी खाने हैन, मेहनत पो गर्नै पर्छ ।
(२)
थाक्नु पनि पर्ने अब, कति गर्छौ पाप कर्म ;
मैले, उसले, अरु जस्तै, तिम्ले पनि मर्नै पर्छ ।
(३)
झर्नु तल झरी सक्यौं , अब के नै बाँकी भो र ?
संक्रमणको बेथितिले , छिट्टै डेरा सर्नै पर्छ ।
(४)
नेता भन्दै आफैलाई , ठग्नु सम्म ठगी सक्यौ;
तिम्ले तिम्रो ठाँउ चिन्छौ, अब तल झर्नै पर्छ ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
चैत्र १५ गते, २०७१ साल
Wednesday, March 11, 2015
गजल
आफैलाई नचिन्नेले , पहिचानका कुरा गर्यौ। ;
राष्ट्रघाती लुटेराको, गुणगानका कुरा गर्यौौ ।
(१)
कुरा गर्यौु, कुरै गर्यौय , कुरै-कुरा मात्र गर्यौौ;
अरुकै श्रम खानेले , स्वाभिमानका कुरा गर्यौु ।
(२)
कुरा एउटा काम अर्कै, मनमा पाप लुकाएर ;
राष्ट्रभक्ति , आदर्श र, बलिदानका कुरा गर्यौ ।
(३)
चरण छुन्छौ बिदेशीको, सत्ता प्राप्त हुने भए ;
नेपाल र नेपालीको कुन, शानको कुरा गर्यौ ?
(४)
मठ- मन्दिर देखाउँछौ, पुजा- पाठ सिकाउँछौ ;
लालसाले ग्रस्त हुदै, कुन ध्यानको कुरा गर्यौ ?
(५)
अत्याचारी, भष्ट्राचारी, भनी चिन्छ समाजले ;
लाज घिन पचाएर, अभियानको कुरा गर्यौ ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
फागुन २८ गते, २०७१ साल
Thursday, February 26, 2015
गजल
बिर्सिएर आफैलाई , जिउनुको के अर्थ छ ;
सधै मनको तुवाँलोमा, हुनुको’नि के अर्थ छ ।
(१)
आफ्नै बाटो लाग्नु पर्छ, समयले कोल्टो फेर्दा;
बिगतलाई सम्झिएर, रुनुको’नि के अर्थ छ ।
(२)
समयको बहावले, नयाँ बन्छ परिस्थिति;
दैवलाई सरापेर , कुर्लनुको के अर्थ छ ।
(३)
कसैलाई ह्रदयको, चाहानाले छुन्न भने ;
मुटुलाई चुलेसीमा, रेट्दिनुको के अर्थ छ ।
(४)
ढुग्ङालाई ह्रदयमा , देव सरी पुजा गर्दै ;
जिन्दगानी कसैलाइ, अर्पिनुको के अर्थ छ ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
फागुन १४ गते, २०७१ साल
Tuesday, February 24, 2015
गजल
दुनियानै पराई छ , बिरानो मन भएपछी;
सुखद जिउनु बन्छ , सन्तोषी मन भएपछी।
(१)
अर्थहिन जिन्दगीका, सारा बिलासका कुरा;
ह्रदयमा असन्तुष्टि , सधै दनदन् भएपछी ।
(२)
फरक बुझ्नु जरुरी छ, पैसा र सुख बिचको;
सुख शान्ति हराउँछ, लोभ झनझन् बढेपछी ।
(३)
गाँठो फुकाउनै गाह्रो , आफैभित्र जेलिएको ;
आफ्नै सोच र कर्म, स्वत: अडचन भएपछी ।
(४)
आत्मसात गर्नु पर्छ ,सुख-दुख जिन्दगीका ;
उदाउलान चन्द्र, तारा, स्वच्छ गगन भएपछी।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
फागुन १३ गते, २०७१ साल
Friday, February 6, 2015
गजल
नेता आफ्नै दुनो सोझ्याउन, ब्यस्त छन्;
जसरी बर्षौदेखि , उनिहरु अभ्यस्त छन ;
(१)
घुमाई-फिराई द्रब्य संकलनकै वरिपरी ;
सबै नेता तथा उनका, अधिनस्त छन्।
(२)
दाँत जस्ता भए पनि, बाहिर देखाउने ;
भित्र-भित्रै देश टुक्राउनमै, मस्त छन ।
(३)
रुग्ण हुदै गै रहेछ , देश दिन-प्रतिदिन ;
नेताहरु भने क्या ! चुस्त-दुरुस्त छन ।
(४)
देश कंगाल भयो, कंगाल पारिए जनता;
भष्ट्रहरुका खजाना, नोटले कुस्त छन ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ २३ गते, २०७१ साल
गजल
कसैले त झुठा बाचा, नगरे’नि हुने ;
झुठो माया लाउन अघि, नसरे’नि हुने ।
(१)
जान्दा-जान्दै ह्रदयका, यावत कुराहरु ;
तिखा वाण सोधाईका, नछरे’नि हुने।
(२)
ह्रदयमा स्वार्थ मात्र, हुने मानिसको;
बनावटी कुरा सुन्न, नपरे’नि हुने ।
(३)
निर्दयी यो दैवको’नि, कस्तो न्याय होला ;
एउटै मिल्ने साथी थियो, नहरे’नि हुने ।
(४)
धोकामाथी धोका दिने, बानी चिने पछी;
आँखा चिम्ली उसकै भर , नपरे’नि हुने ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ २२ गते, २०७१ साल
Wednesday, February 4, 2015
गजल
उल्टो-उल्टो काम गर्दै, जमानालाई दोष किन ?
कुठाँउमा पाइलो राखी, सिमानालाई दोष किन ?
(१)
कर्मले नै तोक्ने गर्छ, जित-हार जिन्दगीमा ;
हात बाँधी बस्ने गर्छौ , दैवसंग रोष किन ?
(२)
नदौडेरै जित्छ कस्ले, दौड जिन्दगीको यहाँ ;
काम गर्नु भन्दा अघि, राखिदैन होस किन ?
(३)
कुरा उल्टो, काम उल्टो, उल्टो सोचमात्र देख्छु;
राखिएको पाईदैन , सकारात्मक सोच किन ?
(४)
पवित्रतम् मान्ने गर्थ्यौ, हिजो हाम्रो सामिप्यता,
समयले कोल्टो फेर्दा, आज अपशोच किन ?
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ २२ गते, २०७१ साल
Sunday, February 1, 2015
गजल
सुर्य पनि निस्तेज भए,दिन ओरालो लागे पछी;
अंग-अंग शिथिल भए, यौवन ओरालो लागेपछी ।
(१)
पश्चाताप भो कसैलाई, चोखो सम्बन्धमा पनि ;
गहत- झोलमा बदलिएँ, दिन ओरालो लागेपछी ।
(२)
कर्कश हुदै गएका छन्, मिठा बोलीहरु पनि ;
म उपेक्षित हुदै रहें, दिन ओरालो लागेपछी ।
(३)
मुल्य ठुलो हुँदो रै’छ, द्रब्य, शक्ति,जवानीको ;
बुझें तर पछारिएँ , दिन ओरालो लागेपछी ।
(४)
नजिक हुन चाहँदैनन्, सुखका साथिभाईहरु ;
सबै टाढा-टाढा भए, दिन ओरालो लागेपछी ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ १८ गते, २०७१ साल
Tuesday, January 27, 2015
गजल
मुटुबाट मायाको , निशान गएन;
तिम्रो चाहनाको, ठेगान भएन ।
(१)
जसको लागी, धड्की रहन्छ मुटु;
उसकै उपस्थितिको, ज्ञान भएन ।
(२)
बिगतको हिसाब नै के भो र ?
वर्तमानको नै, पहिचान भएन ।
(३)
बित्यो जीवन, उकाली ओरालीमै ;
जीवनपथ् समथर, मैदान भएन ;
(४)
द्रब्य लिप्सामा, डुबेको दुनियामा ;
पवित्रतम प्रेमको, सम्मान भएन ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ १४ गते, २०७१ साल
Thursday, January 22, 2015
गजल
चिउँडो बिनाको बिचित्र, दारी छ नेपालको ;
रिमोट राजनितिको, सिमापारी छ नेपालको।
(१)
माँग नभएर मुल्यहिन , बन्ने गरेंझै बस्तुहरु ;
महग्ङो बेईमानी, सस्तो इमान्दारी छ नेपालको ;
(२)
अनौठो नाटक हुने गरेको छ, सदा सर्वदा;
नेता नै ब्यापारी र भष्ट्राचारी छ नेपालको ।
(३)
लक्ष , योजना, कार्यक्रम र कार्यान्वयन ;
जे जति छ, सबै हावादारी छ नेपालको ।
(४)
यो, उ त्यो जो सुकै देखिए पनि सतहमा ;
शक्तिशाली नाता,कृपा र सारी छ नेपालको ।
(५)
दल,वाद र सिद्धान्त, मात्र नाम हुन पसलका;
टाउके सबैको सधै, अत्याचारी छ नेपालको ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ ८ गते, २०७१ साल
Wednesday, January 21, 2015
गजल
तिंमी बिना कस्तो होला, यो दुनिया मेरो लागी;
च्यातिएको रित्तो झोला, यो दुनिया मेरो लागी ।
(१)
शुन्य-शुन्य वातावरण, शुन्य हुने प्रकृति नै ;
पानीबिना मृत खोला, यो दुनिया मेरो लागी ।
(२)
वियोगले बिक्षिप्त भै, मृत सतीदेबी बोकी,
हिडेजस्तै भयो भोला, यो दुनिया मेरो लागी ।
(३)
जिउनुमा न छ हर्ष, न मरणको त्रास कुनै ,
अर्थहिन भयो चोला, यो दुनिया मेरो लागी ।
(४)
बिरानो भो गाँउ-घर, जिन्दगी नै बिरानो भो;
अन्त्यहिन भयो गोला, यो जिन्दगी मेरोलागी।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ ८ गते, २०७१ साल
गजल
तिमीलाई नेता मान्न, छोडे पनि हुने भयो;
तिम्रो-हाम्रो नाता पनि, तोडे पनि हुने भयो ।
(१)
सहमति जपी हिड्छौ, मार्ग लिन्छौ बिमतिको;
उल्टो कुरा सोच्ने शिर, फोडे पनि हुने भयो ।
(२)
मत संख्या मात्र ठान्यौ , हामीलाई सधैभरी,
नेतागिरी ब्यापारमा , जोडे पनि हुने भयो ।
(३)
सबै कुरा द्रव्यसंग, साट्न थालेपछी अब ;
आदर्शको मुल बाटो, मोडे पनि हुने भयो ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ ६ गते, २०७१ साल
Sunday, January 18, 2015
गजल
मान्छे भई दैवलाई, साथी किन सम्झन्छौ;
आफुलाई अरुभन्दा, माथी किन सम्झन्छौ ।
(१)
लाखौ भक्तहरु सामु, सधै बोल्ने गरेका छौ ;
कुनै खास भक्तलाई, राती किन सम्झन्छौ ।
(२)
कुनै बेला लुकाउथ्यौ, आफ्नो पहिचान त्यही;
कुरै पिच्छै आजभोली, जाती किन सम्झन्छौ ।
(३)
हामीसंग छाट्ने गर्थ्यौ , आदर्शका कुरा सधै ;
लाभ बाड्न भाई,छोरा, नाती किन सम्झन्छौ ।
(४)
हिजोसम्म वर्ग शत्रु , भन्ने गर्थ्यौ तिनैलाई ;
आँखा चिम्ली आजभोली, जाती किन सम्झन्छौ ।
रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी
आनन्दबस्ती, ललितपुर
माघ ४ गते, २०७१ साल
Subscribe to:
Posts (Atom)