गजल असल भनिनेको, मन कालो छ; पाईला-पाईलामा, भ्रमको जालो छ । (१) यो जिन्दगी, बुझी नसक्नु रै'छ हजुर; नरम मखमलमा, भाग्रोको टालो छ . (२) कसले बुझ्न सक्यो र ? समयको खेल : हिजो थियो उसको, आज तिम्रो पालो छ ।. (३) सुखको दौडमा सबै, तर सुखी तिनै छन्; ज- जसको ह्रदयमा सधैं उज्यालो छ । (४) कहानी उस्तै हुन्छ,, सबैको जिवनको ; आशा-निराशा, बेदनाको संगालो छ । यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर २०७१ साल, मँसिर १ गते

गजल गर्न अझै बाँकी रह्यो, युद्ध आफैसित ; नबुझेरै बन्दै हिड्छौं क्रुध्द, आफैसित । (१) सबैतिर अशान्ति छ, शान्ति कतै छैन ; हुँदा-हुँदै बिर्सि दियौ , बुद्ध आफैसित । (२) किन बित्था अरुलाई, औला ठड्याउँने , जाँचौ मन छ कि छैन, शुद्ध आफैसित । (३) बेकार छ दुनियाको, दोष खोजी हिड्नु ; लुकाएर वासनाको , गिद्ध आफैसित । (४) अभिलाषा जिवनको, धन्य पार्ने भए; हुर्काउन सक्नु पर्छ , सिद्ध आफै सित । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर मंसिर १८ गते, २०७१ साल