गजल ९९ आफनो ठाँउ बिर्सनेलाई के भन्नु खोई ! आफनो गाँउ बिर्सनेलाई के भन्नु खोई ! (१) हाउ-भाउ चाल-चलन बिदेशीको ; आफनो नाँउ बिर्सनेलाई के भन्नु खोई ! (२) उडेका छन हावा बनी आकाशमा ; आफनो पाऊ बिर्सनेलाई के भन्नु खोई ! (३) नाता पनि अंकल अन्टी मम्मी ड्याडी; आफनो बाऊ बिर्सनेलाई के भन्नु खोई ! (४) हाम्रा पुर्खा चर्चित बनें संसारभरी ; आफ्नै भाऊ बिर्सनेलाई के भन्नु खोई ! (५) ब्याजको पछी मरिहत्त गर्ने गर्छन ; सिग्ङो साऊँ बिर्सनेलाई के भन्नु खोई ! रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर