हिजो देश बेच्नेहरु , राष्ट्रियताको कुरा गर्छौ ? आज नाता पोस्नेहरु , वरियताको कुरा गर्छौ ? (1) बिरताको भाषण पनि,न सुनेको कहाँ हो र ? हिजो पुच्छर सेप्नेहरु , बिरताको कुरा गर्छौ ? (2) मात्र नाटक गर्ने गर्छन, यहा भस्त्राचारीहरु ; तिमी फेरी शून्य सहन, शिलताको कुरा गर्छौ ? (3) मान्ने गर्छौ आफुलाई , अति कट्टर साम्यबादी ; दाशता नै अगालेर , समानताको कुरा गर्छौ ? (4) कुन श्रोतको सम्पतिले , प्राडो गाडी चडेका छौ ? समाजमा सम्पतिको , बैधताको कुरा गर्छौ ?

अब त आफ्नो जिन्दगी पनि, रंगीन अनि सेफ छ ; काठ्मण्डौमा , तालुको,नि सुन्दरी जिएफ छ । (1) बाल मतलब छैन , बूढो हात्ती भनुन की हजुरबाउ ; मुटुको हार्ड डिस्क्मा , छुच्चिको तस्बिर सेभ छ । (2) उमङको तरंगले तरङित भएको छ जिन्दगी ; छुच्चिको प्रेममा म छु , अर्थात उसको बीएफ छ । (3) रंगीन छ यात्रा , चिट्ठा परेझै सहयात्री पाउदा ; प्रकृतिको सुन्दर स्वरुप , खोच , बेसी र लेक छ । (4) दुईटा मुटु एउटै ढड्कन , समान छ जीवन दर्शन ; पवित्र सोचले बग्ने , जीवनको लक्ष्य एक छ । (5) यस्तो लाग्दैछ जीवनको ,उत्तरार्धको मिलन ; हामी दुबैको हातमा , स्वादिस्ट, तातो केक छ ।

आफ्नै बचनलाई , आफै उधारो बनायौ ; बाटो,नी खन्यौ , अनि तगारो बनायौ । (1) सुन त सुनै हौं , पित्तल म कसरी भनु ; मेरो मुल्याङ्कनलाई , अप्ठ्यारो बनायौ । (2) जिन्दगी सरल थियो , बाची रहेकै थिए ; माया दिएझै गर्यौ, झन गाह्रो बनायौ । (3) थाहै भएन कहानिर , कसरी चुक्न पुगे म ; सुस्त मुटु नजिक तान्यौ, र प्यारो बनायौ। (4) बिश्वासै लाग्दैन आजका , मिती सम्म पनि ; फुल जस्तो मुटु , यति सारो साह्रो बनायौ । (5) ठीकै थिए जबसम्म थिए, टाढा म तिमीदेखी ; पगाल्यौ मायाले , मलाई बिचारो बनायौ । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी माघ 18 गते, 2076 साल बिरेन्द्रनगर , सुर्खेत