गजल ११२ जता हेर्नोस उतैतिर झोलेहरुकै जमात छ ; समाजमा निराशा र निष्कृयताको खात छ । (१) जनतामाराका मानसिक सन्तानहरु यी; न कतै यिन्को थर, न वर्ग न जात छ । (२) छीरी सके यी समाजको छिद्र-छिद्रहरुबाट; ब्याप्त समाजमा प्रदुषण, कुण्ठा र मात छ। (३)... सोझा र परिश्रमी लाग्दै छन बिस्तारै किनारा; हरेक तह र तप्कामा ,यिनकै भय र त्रास छ । (४) बडी रहेछन यी, ओरालो झर्दै छ देश-बिकाश; यिनको न ज्ञान,सिप,बुद्धि र कुनै औकात छ। (५) यी अन्ध-समर्थकहरु, बिषाक्त पार्दै छन समाज; यिन्मा टिकेको राजनिति वास्तवमै वाहियात छ। यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर