गजल १६१ यो दिन उदास छ, र रात उदास छ; यो मन्मा सधैभरी , हुरी बतास छ । (१) जिउनु भो मरुभुमीमा, यात्रा गरे सरी; ताप , राप छ र सधैभरी प्यास छ । (२) कदम-कदममा, जोखिम छ जिन्दगीमा; तर पनि जिउनुको उद्देश्य खास छ । (३) थाहै भएन कहाँ चुकें र एक्लै भएं ; यो जुनिमा सधैभरी तिम्रै तलाश छ । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर साउन २५ गते, २०७० साल