गजल १०८

मन भित्र पोली राख्ने, ताप बन्यौ तिमी ;

यो जुनिमा बिछोडको, श्राप बन्यौ तिमी।

(१)

न आँसुले पखालेर,  धुन मिल्ने रै’छ ;

पोली राख्ने ह्रदयको, राप बन्यो तिमी ।

 (२)

बसको कुरा हैन रै’छ, बिर्सी दिउँ भने ;

हरेक क्षण जपी राख्ने, जाप बन्यौ तिमी।

(३)

चाहानाले  लक्ष्यहिन, बाटो लिएपछी ;

ढुग्ङे बाटो बन्यौ कही, धाप बन्यौ तिमी ।

 (४)

मेरो भाग्य  बिछोडको, कथा बने पनि ;

उसले चाहे जस्तो, फलिफाप बन्यौ तिमी।

(५)

हाम्रो प्रेम रेगिस्तानी, प्यास बन्दै जाँदा ;

सुस्त-सुस्त आफै, अभिशाप बन्यौ तिमी ।

रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी

आनन्दबस्ती, ललितपुर