गजल ७१

आँसु पनि जिन्दगीको एउटा पाटो रै’छ क्यारे ;

संधर्षमा बाँच्नु पनि, एउटा बाटो रै’छ क्यारे ।

(१)

सुख पनि बेमुल्य छ , सुखै-सुख भएपछी ;

सुखलाई मुल्य दिने , कसी दुख रै’छ क्यारे ।

(२)

यो सुख हो, यो हो दुख, के भनेर चिनाउनु ;

सुख -दुख छुट्याउने दृष्टिकोण रै’छ क्यारे ।

(३)

झुप्रोमा’नी सन्तुष्टी छ, रुखा-सुखा खाँदा पनि;

खाँटी सुख बिलाशिता भन्दा बेग्लै रै’छ क्यारे ।

(४)

बुझ्दै जान्छ मानिसले , जिन्दगीको यथार्तता ;

पाटा दुई सिक्का एउटै, भने जस्तै रै’छ क्यारे ।

(५)

मान्दा सुख, जस्लाई दुख, भन्ने गर्छ दुनियाले;

सुखै-सुखले भरिएको,  सारा सृष्टि बन्छ क्यारे ।

रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी

आनन्दबस्ती, ललितपुर