गजल १५७

भैगो अब कुरा धेरै,  गरेर’नि के हुन्छ र ?

कसैलाई सम्झी-सम्झी, मरेर’नि के हुन्छ र ?

(१)

माछा मार्ने, तरुल खन्ने, लक्ष्यलिनेहरु कतै ;

संयोगले एउटै बाटो , परेर’नी के हुन्छ र ?

(२)

सर्वोपरी पैसालाई , ठान्ने छुद्र  मानिसले ;

आदर्शका निति श्रवण,  गरेर’नी के हुन्छ र?

(३)

रंग फेर्दै हिड्नेलाई , केभो लाज केको शरम्;

समाजका आँखाबाट, , झरेर,नी  के हुन्छ र ?

(४)

आत्म सम्मानको भाँडो , प्वाँलै-प्वाँल भएपछी;

प्रेरणाको जत्ति पानी , भरेर’नी के हुन्छ र ?

(५)

बेअर्थ छ मिठो बोली , सोच कालो भएपछी;

बाहिरी गोहीको आँसु खसेर’नी के हुन्छ र ?

रचना : यज्ञ प्रसाद गिरि

        आनन्दबस्ती, ललितपुर

         असार ५,  २०७० साल