गजल १४१

बाचा-बाचा रहेन,  झुठो भए पछी ;

जंगल् -जंगल् रहेन, ठुटो भए पछी ।

(१)

सजिलै प्रदुषित भो, पैसाले माया;

माया-माया रहेन, जुठो भए पछी ।

(२)

शितझै हरायो, तथाकथित आदर्श;

पहुँचमा नोटको, बिटो भए पछी ।

(३)

पल्केपछी स्वार्थको, मिठो तरुलमा ;

तितै-तितो भो प्रेम, गिठो भएपछी ।

(४)

अबिश्वसनिय भो, बिगतको जवानी ;

पिरै-पिरले शरिर,  सिठो भएपछी ।

(५)

ढुग्ङाको कठोरता पनि, हराउँदो रहेछ;

परिस्थितिले पिसिएर, पिठो भएपछी ।

रचना : यज्ञ प्रसाद गिरि

        आनन्दबस्ती, ललितपुर