गजल ८४

आफ्नो सिमा आफै तोक्न, गाह्रो हुदो रै’छ ;

कुनै मान्छे आफै भन्दा , प्यारो हुदो रै’छ।

(१)

सम्बादै हो तर पनि,  किन यति मिठो ?

कुरा बिट मार्न पनि,  साह्रो हुदो रै छ ।

(२)

कसैको त हाँसो पनि, जादु गरे जस्तो ;

थाम्न पनि आफैलाई,  गाह्रो हुदो रै’छ ।

(३)

उस्को त्याग बनेको छ, सुन्को सिक्का सरी;

आफ्नो देन उस्को लागी ऊधारो हुदो रै’छ।

(४)

उस्को मन आकाशको भब्य जुन सरी;

मेरो भने टिल्पिलाउने तारो हुदो रै’छ ।

(५)

छहराझै उस्को माया बगी राख्नै सधै ;

आफ्नो भने सानो-तिनो धारो  हुदो रै’छ ।

रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी

आनन्दबस्ती, ललितपुर