गजल  ३१

संगै पिएको पानी, खोलीको याद आयो ;

अपनत्वले  भिजेको,बोलीको याद आयो ।

(१)

सदैव साथ हुन्थ्यो,बनमा नै वास हुन्थ्यो;

माला भिरझै भिर्ने , गोलीको याद आयो।

(२)

सपना हजार हुन्थे, सुन्दर देश निर्माणका ;

रित्तो भोगाई भोग्दा , भोलीको याद आयो ।

(३)

हुने  तयार मनले, मर्न -मार्न सधै भरी ,

सपना महान देख्ने , टोलीको याद आयो ।

(४)

वर्ग उही सोच उही, दृष्टि समान हुन्थ्यो,

कामरेडले भिरेको, झोलिको याद आयो।

(५)

लक्ष भो भिन्न हाम्रो, रातको सपना पनि;

उनले चढी गएको, डोलीको याद आयो ।

 रचना ; यज्ञ प्रसाद गिरी

आनन्दबस्ती, ललितपुर