गजल-७

तिमी थियौं, लाग्दथ्यो, वरदान हो जिन्दगी,

तिमी गयौं, म छुटें, सुनसान भो जिन्दगी ।

(१)

सरिताको संगीत र हरायो फूलको सुवास पनि,

रापिलो उराठ लाग्दो रेगिस्तान भो जिन्दगी ।

(२)

उत्साहको सूर्य पनि, उदाएन कहिल्यै पनि ;

कुहिरोले निस्सासिएको, बिहान भो जिन्दगी ।

(३)

भावी योजनाहरु बिलाए, बिहानीको शितजस्तै ;

खोला किनारको एक्लो, चिहान भो जिन्दगी ।

(४)

उदाउंछ सधैं सूर्य, अस्ताउंछ  तिम्रै नाममा,

जिउनु र निरासाको, तानातान भो जिन्दगी ।

रचना : यज्ञ प्रसाद गिरि

        आनन्दबस्ती, ललितपुर