गजल जिन्दगीका भारीहरु, कहाँ कता सारुँ हुन्छ ; हुरी चल्छ ह्रदयमा, अनि क्यारुँ-क्यारुँ हुन्छ। (१) मन्त्रमुग्ध बनी हिड्छु, तानिएर उतैतिर ; सिलबन्दहरु जे छन , आफैतिर सारुँ हुन्छ। (२) अभ्यस्तझै हातहरु , गर्छन खोजी बोतलादी ; आफु भने पछी-पछी , अघि-अघि दारु हुन्छ । (३) त्यो नशामा डुबी दिन्छन , अंग-अंगहरु जब; दुनियाका सबै खुसी, मट्ठी भित्रै पारुँ हुन्छ। (४) यो जिन्दगी पो जिन्दगी, न पिर छ चिता कुनै ; जिन्दगीको डेरा मेरो, तिम्रैतिरै सारुँ हुन्छ । (५) बढ्दै जाँदा पेगहरु ,लाग्छ वायुयानमा छु ; तिम्रैलागी जिन्दगीको,जुवा हारुँ-हारुँ लाग्छ। (६) म बिरामी जिन्दगीको,नभन्दिनु जड्याहा छ ; नबुझ्दिंदा तिम्ले पनि,आँसु झारु- झारु हुन्छ । यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर चैत्र १३, २०७१ साल