गजल तिम्रै लागी मर्छु बाँच्छु, भन्ने’नि बेपत्ता भए ; आफ्नो भने पर्खाईमा, दारी-जुग्ङा सेता भए । (१) सयौ पटक ऐना हेर्दै , आफ्नै रुप निहालेर ; आफुभित्रै दंग पर्दै, मस्किने दिन कता गए । (२) जिन्दगीका हरेक क्षण, उन्मादले परिपुर्ण ; अत्तो-पत्तो केही छैन , यता गए उता गए । (३) दुष्ट निति, भ्रष्टनिति , यो देशको राजनिति ; रातारात पखालियी , काला जति सेता भए । (४) राष्ट्रघात गर्नेहरु , हर्ता-कर्ता बनेका छन ; चोर, गुण्डा, ब्यविचारी, यो देशका नेता भए। रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबसती , ईमाडोल -९ ललितपुर साउन ३० गते, २०७२ साल