गजल लाज लाग्दो दृष्य भयो, मन्त्री छाडा भएपछी; बोक्रैसित खान्छन केरा, नपाउनेले पाएपछी ; (१) त्यति मात्र कहाँ हो र? ठुला बिज्ञ उनै थिए ; ब्रिडर पनि उनै बन्थे, मन्त्री बनी आएपछी । (२) मपाईले परिपुर्ण, घमणडले चुर थिए ; दुई-चार जना भाटहरु, उन्कोपछि लाएपछी । (३) नियति त यस्तै हुन्छ, उम्लिने त पोखिन्छ नै ; उठि हाल्छ दुष्टताको, टाउको ठाँउ दिएपछी । (४) जोगिएर बस्नु होला, सोची सम्झी बोल्नु होला; बुध्दी पलाउँछ होला , ठक्कर यस्तो खाएपछी । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आषाड १७, २०७२ आनन्दबस्ती, ललितपुर