गजल सुर्य पनि निस्तेज भए,दिन ओरालो लागे पछी; अंग-अंग शिथिल भए, यौवन ओरालो लागेपछी । (१) पश्चाताप भो कसैलाई, चोखो सम्बन्धमा पनि ; गहत- झोलमा बदलिएँ, दिन ओरालो लागेपछी । (२) कर्कश हुदै गएका छन्, मिठा बोलीहरु पनि ; म उपेक्षित हुदै रहें, दिन ओरालो लागेपछी । (३) मुल्य ठुलो हुँदो रै’छ, द्रब्य, शक्ति,जवानीको ; बुझें तर पछारिएँ , दिन ओरालो लागेपछी । (४) नजिक हुन चाहँदैनन्, सुखका साथिभाईहरु ; सबै टाढा-टाढा भए, दिन ओरालो लागेपछी । रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर माघ १८ गते, २०७१ साल