गजल कसैले त भाषणलाई, ब्यवसाय बनाँयो ; अरुलाई सरापेर, आग्ङ आफनै कन्याँयो। (१) मुख्य मुद्दा कता पुग्यो, अत्तो पत्तो छैन ; तर्कहिन हावादारी महल, ठुलै ठड्यायो। (२) जति कुरा गरे पनि, सबै कुरा देखावटी; अभिमान कुर्लिएर , बहस गरम बनाँयो । (३) हामीहरु कुरै-कुरा गर्छौ, नाक फुलाँउछौ ; हेर्दा –हेर्दै छिमेकीले , देश कहाँ पुर्‌याँयो । (४) ईतिहास लेखिने छ, लेखा-जोखा हुनेनै छ ; कसले कहाँ राष्ट्रियता, कतिसम्म चुल्यायो। (५) दोषारोपण आपसमा , जहिले’नि हुने गर्छ ? सबै दोषी भएकाले , स्थिति यस्तो उदायो। रचना: यज्ञ प्रसाद गिरी ट्रेड सेन्टर, थापथली, काठमाण्डौ चैत्र १६ गते, २०७१ साल