गजल दुर्भाग्यको झरी बर्षि, कुट्नु सम्म कुटे पछी; हराउँदै छु आफैभित्र, तिम्रो साथ छुटेपछी। (१) सपनाहरु सजाएथें,हिजो जस्को भरोसामा; दुनियाको चिनारी भो , उसैले नै लुटेपछी । (२) असारको ताल जस्तै, जिन्दगी टिल्पिल भयो; अवस्था र ब्यवस्थाको, तालमेल छुटेपछी । (३) ठिकै भन्यौ जिन्दगीमा, आशावादी हुने कुरा; बाँच्नु गाह्रो हिदो रै’छ, बिश्वासनै टुटे पछी । (४) कसरी देखिने होला, तिम्रो प्रतिबिम्ब अब ; ऐना मेरो ह्रदयको, टुक्रिएर फुटेपछी। रचना : यज्ञ प्रसाद गिरी आनन्दबस्ती, ललितपुर फागुन २८, २०७० साल