गजल चनाखो भै चिन्नु पर्छ, बनावटी कुराहरु ; चिप्लो बोल्नेहरुलेनै, रोप्ने गर्छन छुराहरु । (१) सारै असल भए जस्ता, स्वार्थपुर्ति हुँदासम्म; नभए उनी नै झिक्ने, बाङ्गा-बाङ्गा कुराहरु । (२) बुझि सक्नु कहां छ र दलालको कुटिलता; सधै अन्यायमा पर्छन, निमुखा टुहुराहरु । (३) ठान्ने गर्छन आफैलाई,ठुलो मान्छे यो देशका; यथार्तमा यिनै भा’छन, देशका भतुवाहरु । (४) तह लगाउनै पर्छ, देशद्रोही छानी-छानी ; कम्मर कसी लाग्नु पर्छ, समाजका शुराहरु । रचना : यज्ञ प्रसाद गिरि आनन्दबस्ती, ललितपुर माघ १८, २०७० साल